Çocuklar da yetişkinlerle birlikte hayatta zorlayıcı olabilen bazı faktörleri, olayları, durumları deneyimlerler. Sanıldığının aksine çevrelerinde olup bitenlerin farkındadırlar ve olan bitenden etkilenmektedirler. Mesela bir çocuk kendisinden gizlense dahi bir ortamdaki huzursuzluğu hisseder. Dolayısıyla çocukları aynı yetişkinler gibi problemlerden etkilenen ve bu problemlere tepki veren bir birey olarak düşünmek daha doğru olacaktır. Taşınma, okul değişikliği, kardeşe sahip olma gibi çocuğun hayatındaki değişiklikler adaptasyon sağlamasına yardımcı olmayı gerektirebilir. Fakat bunun ötesinde olan boşanma, aile içindeki problemler (gergin ortam, baskıcı ebeveynlik), her türlü istismar, akran zorbalığı, siber zorbalık benzeri olumsuz yaşantılar çocuğun psikolojik iyi oluşunu olumsuz etkileyebilecek ciddi risk faktörleridir.
Yetişkinlerde olduğu gibi çocukların yaşadığı psikolojik problemlerin sebepleri de bu tür risk faktörlerine, genetik yatkınlığa veya biyolojik faktörlere dayalı olabilir. Çocuklar bu problemler karşısında yetişkinlerin karşılaştığı bazı psikolojik sorunlardan muzdarip olabilirler. Fakat yetişkinlerden farklı olarak bu problemlere daha farklı tepkiler verirler. Kendilerini ifade edecek donanıma sahip olmadıkları için verdikleri bu tepkiler yetişkinler tarafından anlaşılamayabilir. Bu sebeple bir uzmandan yardım alınması iyileşme sürecini çok daha hızlandırabilir. Örneğin depresif duygular tarafından kuşatılmış bir çocuk mutsuz olduğunu dile getiremeyebilir fakat daha tahammülsüz, agresif davranışlarda bulunabilir. Kaygı problemi olan bir çocukta sürekli bir huzursuzluk, odaklanma problemi veya sinirlilik görülebilir. Bir problem karşısında çocukta alt ıslatma görülebilir. Dolayısıyla çocukların davranışlarındaki değişimlerin gözlemlenmesi ve gerektiğinde yardım almak için harekete geçilmesi oldukça önemlidir.
